1 aydır diştir, kuştur, ters ters koşmadır (evet! ciddiyim, neden ters ters koşar bir tıfıl biri bana açıklayabilir mi?!) derken, uykusuzluk ve yorgunluktan perte çıkmak üzere olduğum için Maya'yı bu pazar babannesine "kakışlamaya" çalıştık, lakin ciddi dil dökmemiz gerekti. Kendisi yoğun emeklilik programı dahilinde (bi dakka, psikolog ama hiç ofiste çalışmamış, 20 senedir evde nefes ve sanat destekli rahatlama terapileri veren insana "emekli" demek?!) haftada 2 kez spora ve 2 kez de "altın kızlar"a buluşma dışında aslen gününü gün eden ve bu stressiz ve kendine odaklı yaşam ve her sabah yuttuğu bir avuç dolusu vitamin sonucu 65 yaşında 40 gibi gösteren bir Elf kadını olduğu için, tabii 1 hafta öncesinden Maya'nın "ziyaret" gününü ve saatini belirlememiz gerekiyor. Programlarını(!) aksatmamak adına Maya hafta içi 1 gün (genellikle Çarşamba) sabah 8 ila 11 arası onlarla, bazen de haftasonu biz kocamla pazar sevişgeni olabilelim diye yine sabahın köründe kendisini kakışlıyoruz. Lakin bu pazar kendisi şehrimizin dünyaca ünlü Oktoberfest'ine gideceği için Maya'yı "huzuruna kabul edemeyeceğini", çok ısrar edersek "bari" Maya'yı da alıp gidebileceğini belirtti. Çok ısrar ettik tabii ki :) 7/24 çocuğa kendisi bakanlar beni anlar, çocuktan ayrı geçirdiğin 1 saniye olasılığı bile insanın midesinde kelebekleri uçurur, yüreğini hop hop ettirir..
Kızı geleneksel Bavyera kıyafetlerine giydirdik, süsledik, yolladık. Velhasıl pek eğlenmişler, foto çekip bir de bize belgesel tadında izlettiler. Millet çocuğunu ananesine / babannesine kakışlayıp (hatta kakışlamak ne kelime, ananelerden gelen yoğun istek üzerine sabah bırakıp akşam almak suretiyle) keyfine bakarken, biz evde yatak yöşek yatmaya "keyif" der olmuşuz, kızsa babannesiyle BİRA FESTİVALİ'ne gidiyor yahu. Ortada bir terslik var, ama ne?
