Bizim hatun 9 aydır kakasını, 3 aydır buna ilaveten çişini tutuyor. Dün ve bugün 20 saat tuttu mesela çişini, öyle bir sorunumuz var. Arama motoruyla gelenler için kısaca özetleyeyim; dünya üzerindeki tüm teknikleri denedim ve hiç bir teknik işe yaramadı. Şu an çok fazla üstünde durmama, yaptığı zaman ise çok fazla sevinç gösterisi içine girme tekniğini kullanıyorum ve ondan da önemlisi kendi psikolojimi dengeli tutmaya, neşeli ve rahat bir ev ortamı yaratmaya özen gösteriyorum. İşe yarıyor mu, hayır ama bu çoook uzun bir yol. Umuyorum uzun vadede yarar. Şu an sadece yaparken çığlık çığlığa ağlaması %85 oranında azaldı, "aa çiş yaptım, üstüm ıslandı, değiştir" dışında tepki vermemeye başladı ki bu bile büyük bir adım bence..
Peki nedir beni geren, sabahın bu saatinde baykuş eden? Dün "doktorların toplanması ve durumu son bir defa değerlendirmesi günü"ydü. Gelen haberler biraz şok edici. Maya'nın kalın bağırsağında oldukça iri (hamileliği süresince bebeği görememiş biri olarak ben bile gördüm ultrasonda) bir "taşlaşmış kaka kütlesi" var (ya ben diyordum bu çocuğun bağırsağında bişey var diye, kimse beni iplemiyordu, al işte! şükürler olsun ki benim tahminim gibi kist falan değil bildiğin taşlaşmış kaka çıktı) ve bizim ilaçla yumuşadı sandığımız günlük kakalar bunun çevresini dolaşarak çıkıyor (kling etti kafamda birşey, ondan bu çocuk yumuşak kakada bile canım acıyor diyor, zorlanıyor). Ve daha beteri bu kitle direkt mesaneye baskı uyguladığı için çocuğu çişte de zorluyor.. Yapılması gereken lavman ve sonrasında sıkı bir ilaç kullanımı ve diyet.
Tamam da.. 2 yaşındaki çocuğun tek derdi zaten poposu (Freudian Anal Stage), bu hassas dönemde yapılmaması gereken şeylerden biri de lavman, fitil vs gibi popo odaklı girişimler. Üstelik bizim kız şu an bu dönemin en celalli noktasında (hayır dönemi, 2 yaş krizleri vs). Dolayısıyla popoyu açalım derken psikolojisini çok ciddi yaralayabiliriz. Kaldı ki açmıyor da popoyu, temizlemek bile bir dert, öyle kasmış vaziyette (ayrıntıya girmiyorum anladınız). E ne yapıciyz?
Çocuk üroloğu ile bizim ünlü Cronjager bir araya geldiler dün ve bize aldıkları kararı açıkladılar: "psikolojik durumundan ötürü anestezi olmadan lavman yapılması sakıncalı". Piki. Ne yapıciyz?
2 hafta ilacın dozunu arttırıp deneyeceğiz (aksi gibi de bu Dr gidişleri vs nedeniyle Maya yine 4 gündür kaka yapmıyor) bu arada yine evde huzur ve esenlik devam edecek, aynen bizim klinik psikolojide çok kullandığımız "yanlış davranışı görmezden gel, doğru davranışı ödüllendir" tekniğine devam. Bakıciyz ne oluyor (ben söyleyebilirim, hiçbirşey olmayacak). 2 hafta sonra hastaneye yatış olacak (3 gün!) ve genel anestezi ile sadece lavman değil yapılabilecek tüm testler yapılacak, çünkü kabızlık ne yazık ki birkaç ciddi hastalık ile ilişkili ve nedeninin bulunması gerekiyor. Bu testler içinde ne yazık ki bağırsaktan biyopsi alınması gibi işlemler de var..
Tabii ki her ameliyatta olduğu gibi, anestezinin riskleri var. Fakat her iki doktor ve biz de Maya tamamen uyumadan yapılacak bu popo işlemlerinin ona ciddi zarar vereceğinde hemfikiriz. Gel gör ki, biyopsi olmadan sadece lavman için uyutmuyorlar (tıbbi etik). Hem de sadece lavman yapıp test yapılmazsa kronik kabızlığın nedeni anlaşılmayacak ve 2 hafta sonra yeni bir taşlaşmış kaka sorunu yaşanabilir. Dolayısıyla sevgili günlük, yine bir "iki ucu hoklu değnek" vakası ile karşı karşıyayız.
Cronjager bu işin çok büyük olasılıkla 2 yaşa özgü psikolojik "tutma" olduğunu, bir de üstüne Maya'nın beslenme sisteminin berbatlığı eklenince zorlandığını söylüyor ve ekliyor "ama vücutta ya da bağırsakta da bir sorun olabilir (bazı hastalıklarda bağırsakta mukus koyu oluyor ve bu kabızlığa neden oluyor) ve bunu göz ardı etmememiz gerekir". E adam haklı.. 2 hafta neden bekliyoruz, ben hala onu çözemedim ama diyor ki "sadece psikolojikse ve şu an %85 oranında rahatsa belki gelişim dönemi birden geçer ve tutmayı da bırakır" (e ben bunu 3 aydır bekliyorum ama değişen birşey yok ki?!) Velhasıl benim anne babam da doktor, o nedenle doktorları anlamaya çalışmayı uzun yıllar önce bıraktım ben.. İşin uzmanı onlarda, kararı alacak olan da onlar.. Biz sadece ana baba olarak son aşamada evet diyeceğiz..
Beklemedeyiz. Ne kıymetli kakaymış, çişi bile etkiledi.. Daha da o diyarda tutulacak bişey olsa onu da tutacak (bakınız ilerki yaşamda vajinismus, al başına belayı) ama neyse ki minnak daha.. Bazı insanlar bu bahsedilen mukus hastalığının hafif versiyonuyla ömür boyu kabızlık çeker de bilemezlermiş yazık.. En azından onu bileceğiz, biyopsi alınırsa o bölgede yeterli sinir hücresi olup olmadığını, dolayısıyla aşırı tutma / gevşetme sorunu olup olmadığını bileceğiz falan filan. Bilince ne yapacağız, ondan henüz bahsedilmiyor.. Yine kuru kayısı demesinler artık, valla tırlatırım..
Sabahın bu saatinde mevzuu kaka, çok pardon lakin benim gibi analar vardır belki bu saatte google'dan 2 yaşındaki yevrum kakasını çişini tutuyor, "kıymetlimsss" ediyor, ne halt yemeli diye soruşturan. Yalnız değilsiniz bacım.
Ay ne dertmiş eşek sıpası, geçsin şu Freud'un Anal dönemi diyeceğim ama Fallik dönem sırada (minik yevrum masturbasyon yapıyor feryatları..) ve sonra çok şükür bir Latent dönemi bir soluk alacağız derken hop ergenlik.. Freud ile "demode" diye çok dalga geçtiydim zamanında çooook.. Karma kadar başıma DAŞ düşsün (o taş gibi kaka da beze düşsün).. Gecenin 4'ünde neyi çözeceğim bilmiyorum ama fosur fosur endişe.. 3 gün hastanede kalınca heralde 5 ayda zor toparlarım psikolojisini... Yine de Allah daha büyük dert vermesin, sorun sadece bir taş kaka olsun, o da ilaçla hadi bilemedin lavmanla aksın gitsin.. Bitsin ya bu dert!
