Haftasonuna bir iki gün eklenip yaratılan tatiller ne hoş oluyor! Hem dinleniyorsunuz ve enerji bataryalarınız yenileniyor, hem rutinden tatlı bir kaçış oluyor, hem de fazla uzatmadığınız için geri dönüşte adaptasyon sorunları yaşamıyor, "tatil sonu depresyonu"na girmiyorsunuz. Hafta ortasından sonuna 5 gün Kuzey İtalya'daydık; aslında bize arabayla çok yakın olduğu için senede bir gidiyoruz Süd Tirol'e ama ilk defa Bologna'ya indik ve ne güzel bir şehirmiş; sanat var, tarih var, sokaklarda renk ve müzik var, insanların gözlerinde gülümseme ve hafiflik var, yeme içme desen bin kat var (ama spagetti bolognese yok, çünkü tagliatelle ile yapılıyormuş asla spagetti ile değil!). Görmediyseniz 3-5 günlük bir tatil için çok tavsiye ederim.Maya'ya da bize de iyi geldi bu ufak değişiklik. Aslında biz çok gezen bir çifttik ve bebekle de çok geziyorduk ama son yarım senedir nedense şehrimizden kımıldamıyoruz. Biraz iş yoğunluğu, biraz Münih'in gerçekten yaz döneminde şahane bir şehir oluşu, biraz da tembellik işte.. Ama yapmamak, daha çok gezmek lazım.. Dünya hem çok küçük, hem de yaşam çok kısa. Görmek lazım..
Bebekle seyahat konusunda ara sıra yazıyordum ama artık minik bir baĞyan olan kızımla seyahat daha farklı oluyor. Bir kere ilgisi ve dikkati artık daha yoğun, hafızasında daha çok anı biriktiriyor. Daha çok soruyor; bu ne, bu niye böyle, neden neden neden diye.. Fiziksel ihtiyaçlarını ve konforunu, eğlenmesini sağlamak gibi ufak bir kaç noktaya dikkat ederseniz vallahi çok keyifli çocukla seyahat etmek! Bu konuda bir derya olan Gezgin Anne'ye bir bakın derim.Ben Maya'dan sonra hiç tek başıma ya da eşimle tek başımıza seyahat etmedim. Bu konuda çok fazla "motivasyon" alıyorum (gidenler dönmek istemiyor) ama henüz cesaret edemiyorum. Benim düşünceme göre, bizim şartlarımız için henüz erken. O günler de gelecek elbette, onu bırakıp sevgilimle başbaşa tatile çıktığımız ya da onun bizi bırakıp (sevgilisiyle, amanın!) başına buyruk tatile çıkacağı günler.. Ama şimdilik üç seyyah olarak iyiyiz, azıcık daha büyüsün, mesela 4-4,5 olsun da ben tek başıma, gözüm arkamda kalmadan gidebileyim. Neden bu yaş derseniz, bu herkese göre değişir, özel bir yaş değil ama ben biraz neden gittiğimi anlatabilmeyi, onun neden geride kaldığını anlamasını isterim. Bana göre bu mantığı o yaşlarda anca kurabilecek benim kızım. Bazı çocuklar daha erken, bazıları ise çok daha geç kurabilirler bu "terk edilmemişlik" mantığını. Ha ama önümüzdeki aylarda babasıyla başbaşa bırakıp 1-2 günlük kaçamak tatil planları da yapmıyor değilim, yavaştan başlamak lazım artık alıştırmaya. Yoksa 4,5 yaşına kadar dipdibe oturup o yaşta babayı da alıp birden ortadan kaybolursam hiç olmaz tabii. Yavaş yavaş..
Son olarak; gittiğim son Türkiye seyahatimden boyumun ölçüsünü alarak döndüğüm için (annemler hala kendilerine gelemediler, ne zaman geliyorsunuz diyorum inşallah maşallah ile geçiştiriyorlar) bu konuda şahane bir email aldım isim vermeden paylaşmak istiyorum:
"Biz her sene eşimle ve çocuklarla ailelerimizden kimseye geleceğimizi haber vermeden Türkiye'nin Güney ve Batı sahillerine, böyle turkuaz sulardan bembeyaz kumlara, sessiz sakin bir butik otele tatile gidiyoruz! Söylersek aileler de gelmeye kalkıyor ve aynen bu yazdıkların tatil köyünde yaşandığı için daha da berbat paranla rezil olup hiç dinlenemeyip, sinir harbi içinde bir tatil geçirip dönüyorsun. O nedenle ben bu gizli tatilleri önereceğim, arada da aileyi görmeye en fazla 3-4 gün haftasonunu falan birleştirip gidiyorum. Çok rahat oluyor."
İşte bu fikir beni çok güldürdü. Ergen gibi aileden gizli tatil planları :))) Şahanesiniz, ne diyeyim. Bence de çok güzel fikir fakat ben asla yapamam gizli işler, yalan söylemeyi hiç beceremediğim için anında ortaya çıkar ve hep başımda patlar. İstemem böyle şekillerde aileme yakalanmayı. Biraz da sıkılırım gibime geliyor çünkü ailem olmadan Türkiye anlamsız ve bomboş bence.. Allah onları başımızdan yanımızdan eksik etmesin, daha uzuuuun yıllar beraber tatiller yapalım inşallah. Ama fikir çok güzel, mesela aileme 3-5 gün ayırdıktan sonra, eşimle kızımla başbaşa ya da eşim yoksa çok sevdiğim bir arkadaşımla eskiden yaptığım gibi özgürce tatile çıkma fikri çok mantıklı geldi bana birden. İyi fikir verdiniz!
Ben bu fikri aldım ve kocayı ve aileyi aynı anda şutlayıp, en yakın arkadaşımla (ve bonusgillerden Maya ile tabii) başbaşa bir tatil planına dönüştürdüm. Kışın en karlı zamanında şu yandaki gibi bir yere kaçma planımız şu an bilet alma aşamasında (oleeey, vallahi de yapıyoruz, billahi de yapıyoruz!)Siz bu fikre nasıl bakıyorsunuz bilmiyorum ama bizde sevgilinin yeri ayrı, dostun yeri ayrıdır ve evli olsak da dostla çıkılan yemek, tatil bizde çok mübahtır. Eşim de, ben de bu fikre sıcak bakar, destekleriz çünkü dostla başbaşa geçirilen zaman çift olarak geçirdiğimiz yaşamın kalitesini arttırıyor. Biraz uzaklaşmak, dost sohbetlerinde kendini, özünü bulmak.. Çok önemli! Yani ille tropik bir adaya seyahat edemeseniz de, bir kahve içimlik bile olsa dostlarınıza zaman ayırın "evlendi ya da çocuğu oldu koptu bizden" olmasın aman.. Bak nasıl mutlu ve enerjik döneceksiniz eve ;)
){kind=link}