Bu konuda ne düşünüyorsunuz bilmiyorum. Maya doğduğundan beri eşimi ve dedelerini, ayrıca arkadaşlarımın erkek çocuklarını çıplak görüyor. Onlar da Maya'yı çıplak görüyor, baba ve dedeleri gerektiğinde bezini değiştiriyorlar. Göller, deniz gibi yüzme alanlarında, yüzme havuzlarının duş bölümlerinde Almanlar çok rahat insanlar oldukları için bazen tanımadığın insanlarla kadın erkek çıplak vaziyette bulunabiliyorsun. Fakat tabii ki tanımadığı ya da ailenin daha geniş kısmı olan erkeklerin çıplakken ona yaklaşmalarına, bez değiştirmesine ya da fotoğraf çekmelerine falan izin vermiyorum. Banyo yaptıran tek erkek de babası.
Benim ailemde böyle bir çıplaklık yoktu. Ben babamı en çıplak denizde ya da havuzda, mayolu gördüm. O da sanırım ben 5-6 yaşıma geldikten sonra beni çıplak görmedi. Hatta erkek kuzenimi minik bebekken bez değiştirirken, banyo yaptırılırken görmüşümdür ama 1-2 yaşından sonra bizi ayrı yıkar giydirirlerdi, hiç görmedim. Vallahi ben biraz püriten de büyütüldüm, erkek cinsel organını da yetişkin olana dek görmedim (görünce de öyle bakıp neymiş bu diye incelemek istemedim, merak etmek bile ayıp diye öğretildi). Şimdi de çıplak kadın ve erkeklere gözümü dikip bakmaktan hoşlanmam, hemen arkamı dönerim, arkamı dönecek durumum yoksa gözümü önüme eğerim hemen. Saunada, duşta falan da elimi kolumu nereye koyacağımı, neremi nasıl gizleyeceğimi bilemem, çıplaklığımdan ve çıplaklıktan çok rahatsız olurum.
Öteyandan, eşimin ailesi son derece rahattır. Cinsellik ile çıplaklığı ayırıyorlar, çıplak görünce rahatsız ya da mutlu olmuyorlar, doğrusu çıplaklığa önem de vermiyorlar. Tabii bana çok ters :) Ama gel gör ki, onların bu önem vermeyen, doğal hallerinde tuhaf olan asıl benmişim gibi de hissediyorum..Mesela ben büyürken çok rahatsız olduğum bir "aa memişler gözüküyor" yorumu ve el şakası yaparmış gibi uzanma huyu vardı ailede. Daha küçücüğüm, bir yandan zorum zorum kendim giyinmeye çalışıyorum, bir yandan aaa memişler orda aa memişler burda. Devamlı bir taarruz ve savunma hali. Nedir bu memiş takıntısı anlayamadım ve anlamadığım şeyden çok utandım (amaç da buydu sanırım). Yine ergenlikte de bu nedenle hiç sevmezdim spor salonlarının soyunma odalarını, kampları falan. Şimdi de aynı şekilde spor salonundan çıkınca birsürü çırılçıplak ve sere serpe Alman kadının ortasında kafam önümde, totomu bir duvara verip elimle mümkün mertebe üst tarafları da kapatarak komik komik giyiniyorum. Aslında göğüslerim güzeldir, onca hamileliğe 19 ay emzirmeye rağmen ne sarkıktır ne büyük ne küçüktür.. Ama ben yine de çok utanıyorum kendilerinden, böyle elalem gibi göğsümü gere gere, alttan destekli sütyenlerle, nerdeyse göbeğe kadar açık gerdanlarla dolaşamadım hiç.. V yaka anca, onda da sanki hiç yokmuşlar gibi, asla ayrığı, tümseği falan gözükmeyecek (ne demode evet)
Maya bedeniyle barışık olsun isterim. Bir erkek ona iltifat ettiğinde benim gibi "ay yok ya kocaman totom var, yok memelerim bence çirkin, gözümün üstündeki kaş değil yahu" falan demesin, iltifatı normal kabul etsin istiyorum (eşim bana çok kızar, bir türlü iltifat edemiyorum sana, hemen tersliyorsun beni der). Ayrıca çıplak görünce gözünü dikip bakmasın, insanları rahatsız etmesin de istiyorum (Münih'e yazın gelen Arap turistlerin ilk işi Isar bölgesine gidip orda çırılçıplak güneşlenen kadın ve erkekleri izlemek oluyor mesela!). O nedenle, ben kızı salıyorum çıplak çıplak. O kendi "ille de örtüneceğim" demedikçe de salacağım ergenliğe dek.. Banyosunu da kendi yapmaya başlarsa, babası da tutulup tutulup şaaaarrrr diye küvete salınan çişlerle sıvanmaktan kurtulacak :D Zavallı sevgilim benim, "çiş cilde iyi geliyor" falan diye avutuyorum (yalan ayol, inanıyor kalbi temizim, yazık).
Ama gel gör ki, pedofili de aldı başını yürüdü. Çocuğunun elbiseli fotoğrafını dahi paylaşsan bazen nerelere gidiyor.. Bazen itiraf edeyim, böyle eli yüzü düzgün olmayan, mesela eşofmanla dışarı çıkmış saç sakal karışmış bir adamı tek başına küçük bir çocukla görünce, açıkcası rahatsız oluyorum ve biraz izliyorum durumu.. Şimdiye kadarkilerin tamamı çocuğun babası çıktı. Yani yuh bana..! Ama ben tek değilmişim, bir çok baba kendi çocuğuyla zaman geçirirken dışardan "olası pedofili" gibi gözüküyormuş! Bu haberi okuyunca, acıdım ya adamlara...! Bez değiştirmeseler "bana hiç yardım etmiyorsun"la suçlanıyorlar, değiştirseler "aman çocuğu istismar mı ettin" diye suçlanıyorlar. Ne yapsınlar bu babalar yahu!? Nasıl sevsinler, öpsünler çocuklarını?!
Ya eskiden biz sokakta oynarken, birinin annesi böyle gelir bize kurabiye vs verirdi, bakkal amca veresiye süt gazoz verirdi, yoldan geçenlerle sohbet ederdik, köpeklerini sever, adres soranla gider, gösterirdik.. Şimdi düşünülemez oldu bunlar. Zaman mı değişti, biz mi paranoyaklaştık, kreşteki erkek öğretmenlere, hatta öz babalara kadar dayandıysa bu iş.. Belki de "sakınılan göze çöp batar" lafı doğrudur?!
