Viyuuuuv! Bitti! Şükürler olsun, artık Maya emmiyor! Daha önce memeden kesememek üzerine yazmıştım burada, biliyorsunuz benim Maya'yı sütten kesme hikayem biraz uzun ve zorlu oldu. Tam 19 ay emzirdim kızımı! İlk aylar "acaba 6 ay emzirebilecek miyim?" derken, son aylar "acaba kesebilecek miyim?" endişeleriyle geçti ama bitti! Finito! Basta! Oh be :) Şükürler olsun!Meme verebilmek kadar memeden kesmek de bir mücadeleymiş. Ne yalan söyleyeyim 6 ay severek, sonraki 6 ay bu kadar uzun verebildiğim için şükrederek ama 1 yaşından sonra artık utanarak, sıkılarak, endişelenerek emzirdim ben. Nedenlerini yazmıştım demin bahsettiğim yazıda, tekrar etmeyeceğim. Bu yazı bir "başarı hikayesi" yazısı benim için. Tam 9 ay karnımda taşıdım, 19 ay emzirdim; ayol resmen 2013 ve 2014'te emdi, artık yeter, 2015'te memelerimin tapusu benimdir! O artık kocaman, bağımsız, özgür bir küçük kız, bırakalım memesiz hayatın tadını çıkarsın.
Attachment Parenting (bağlanma odaklı ebeveynlik) denen naneye olan inancım başıma türlü renklerde çoraplar örüyor ama hala ve inatla %500 bir enerjiyle, Pollyanna saftirikliği ve elimden gelenin en iyisi olma azmiyle bu yaklaşımı sürdürüyorum biliyorsunuz. HATA! Bırak sal biraz di mi.. YOK. Bir de vallahi tamamen tembellikten ve ilk aylardaki gürül gürül ağlamasını başka türlü dindiremediğimden, sonra da yumul yumul sokulmasına ve nefesine bayıldığımdan, yatar pozisyonda emzirerek, memede uyutma yanlışını yaptım ki ASLA önermem, ben ettim siz etmeyin aman diyeyim. O nedenle böyle 19 aylara kaldık, daha hanıma kalsak 635 aylara da kalırdık valla..Uzun lafın kısası; nasıl başardım: adım adım. İlk adımda sadece uyku öncesi ve uyku sırasında emmesine (memede uyumasına ve bebekler nasıl uyurlarsa uyandıklarında tekrar uykuya dalabilmek için aynı şartları aradıkları için yine uyandığı anda meme emmesine) izin verdim ama gün içi emzirmeyi tamamen kestim. İkinci adımda uyku öncesi yine emzirdim ama tam böyle sarhoş haldeyken "şimdi uyku zamanı" dedim, alnına bir öpücük kondurup memeyi yavaşça ağzından çektim, elini tuttum, ilk başlarda uyandı, ağladı falan derken geceleri bu şekilde uyuyabilmeyi 16. ayda, gündüzleri ise 18. ayda başardı. Başardı derken tabii memeyi çekmemle oyunlar şarkılar sohbetler sonunda uyuması 1 saat alıyor hala ama ben seviyorum o 1 saati.. Bunu başarınca, aynen demin dediğim nedenle, daha az uyanmaya ve meme istemeden kendi uyuyabilmeye de başladı (bazen yanına çağırıyor, elimi tutuyor, yanağımı okşuyor, boynuma sarılıyor sonra - yeterince anne kokusu alınca sanırım - kıçını devirip uyuyor). Mucize! Yine de her uyanıp beni istediğinde yanına gittim ve ağzını şaplatarak ya da "boobieeeee!" diyerek istediğinde hep meme verdim (18 ayın sonuna dek).
19. ayda (bu ay) beni bi "2015 geldi hala emziriyorum ayol" telaşı aldı ve "bu iş artık bitecek!" dedim. Dedim ama yine aynı bağlanma odaklı ebeveynlik ve baby-led weaning (bebeğin rehberliğinde memeden kesme) ile kafayı bozmuş haldeyim tabii. O sıra sevgili Ç'nin de çok desteği oldu, "hadi 2015'e sütsüz ve hatta tek bardak şarapla sarhoş giriyoruz" gazıyla daldık işe ikimiz. Ama bağlanma odaklıyız ya, aman ha çocuk cold turkey olmasın, çocuğa travma yaşatmayayım, aman yavaş olsun, aman o istesin kesmeyi, aman cart aman curt derken.. Bir gece aşırı gezmişiz ayıptır söylemesi, saat olmuş 10.30. Bizim kız normalde 9.30'dan önce yatmaz ama o bile "artık yatalım yaaa" modunda. O gece dedim "aha fırsat bu fırsat!" tüm yatak rutinimizi aynen uyguladım ama memeyi vermedim. Ağız şaplattı, booooobiiiieeee dedi, iki işaret parmağını kendi hayali memelerinin üstüne dürterek "anlasana kadın!" dedi ama ben ona inatla "artık uyku zamanı" dedim, e yavrum da şaşırdı ama annesine güvendi "heralde emdim de hatırlayamıyorum, e hadi öle olsun anne" dedi ve kıçını devirdi uyudu! UYUDU! MEMESİZ! Amanın! Ben bi sevin, bi çıldır, bi kocaya sarılmalar, bi salonda tepinmeler.. Ne çekmişim beh.. Ertesi gece aynen geç saate kadar gezdik ve aynen uyudu, ertesi gece gezmedik ama aynen uyudu falan derken aaa gece rutinimizden meme kalkıvermiş..! Gündüz aynı devam ediyor bu arada, hiç kasmıyorum. Aslında korkuyorum da; ya gündüz uykusunu kesiverirse, "meme yoksa uyuyamıyorum, meme yok ben de uyumuyorum o zaman" diyiverirse? Dedi de netekim, demez mi!? Bazen 15dk uyuyup uyandı, bazen hiç uyumadı. Günlerce cehennem hayatı yaşadık beraberce çünkü öğle uykusu sadece onu değil, o 1 saatlik arada blog yazmak, kitap okumak, koltuğa oturup tavana bakmak beni de dinlendiriyormuş da bilmiyormuşum. Sabah 7'den gece 9.30'a kesintisiz full time HD kalitesinde annelik yapmak inanılmaz zor dostlar! Asabiyet yapıyor bünyede. Hem bebekte hem annede yani..
Lakin ona da alıştım. Zaten annelik bebeğin değişimlerine alışmaktan ibaret.. Tam düzen oturtuyorum, hop değiştiriyor diye boşuna demiyor uzman anneler (uzman anne ne beh, yok öyle bişi!). Gündüzleri çok zor oldu memeden kesmek çünkü o kadar yorgun oluyorum ki gün ortası bir soluk alabilmek için değil meme vermeye, ruhumu satmaya hazır haldeyim. Ama yavaş yavaş uyumasa da dev yatakta 1 saat durarak, ben de yanında bazen gözlerimizi dinlendirerek (ben yani, onunkiler fırıldak) bazen boş bulunup uyuyor, bazen de oynuyor, muhabbet sohbet şarkı falan söylüyor kendi kendine. Bazen de ağlıyor tabii, gün boyu mızırdanıyor yorgunluktan. N'apim bilemiyorum başka.. Elimden gelenin en iyisini yapmaya çalışıyorum.. Düstur bu artık.
Onunla da kendimle de gurur duyuyorum, başardık ve 19 ayın sonunda bu hak edilmiş bir başarı oldu valla (dalga geçmeyiniz lütfen, montofonluktan emekli olacaktım biraz daha sürseydi!). Ve kızım artık büyüdü; emmeden de hayatını devam ettirebiliyor, kırmızı kurdeleli kocaman aferin ve MAŞALLAH Maya'ya! İnşallah bu düzen bozulmaz ve bir daha memeye dönmeden böyle gider artık. Hastalık sırasında neler yapabilirim, hasta çocuğu (emzik hiç almadı bundan sonra da vermem tabii) emzirmeden rahatlatabilecek önerileriniz varsa lütfen yazın, bu konuda hala biraz güvensizim.
Darısı tüm emzirmeyi bitirmek isteyen bebetodaşların başına olsun!
Bu dönemde bana çok iyi gelen okuma önerileri: ne kadar süre emzirmeliyim için buraya ve neden memede uyutmamalıyım için buraya, uzun süre emzirdikten sonra kesememenin acısı için buraya, ayrıca çocuğunuzu mümkün olduğunca nazik bir şekilde memeden kesebilmek için buraya ya da buraya ve de buraya ve de buraya tıklayınız.
