"Bebeğim ben" dönemi

Maya'nın kreş grubunda şu an 8 çocuk var. Bunların 4 tanesi Maya ile yaşıt, geri kalanlar 1 yaş civarında. Burada kreşler bu şekilde karma oluyor. Maya eve gelince ilk iş "bugün bebek Z. şunu yaptı, bebek S. bunu yaptı" diye anlatıyor. Bazen de büyük bir çocuğun yaptıklarını anlatıyor ve "çünkü o büyüüük" diyor (yesinler, en büyüğü 3 yaşında!)

Son 1-2 haftadır eve geldiğinde daha önce pek ilgilenmediği bebekleriyle daha fazla evcilik, doktorculuk, sıraya sokup bişeyler anlatmaca falan oynadığını ve serbest resim (karalama) çalışmasında yuvarlak yuvarlak bişeyler çizip "bu bebel, bu anne, bu baba" diye anlattığını fark ettim. Ayrıca "anne ben bebek Maya'yım" diyor ve mesela yerde emeklemece, "hayır bebekler konuşamaz da da da da der" diye kendi kendine bebekçe konuşma gibi oyunlar yapıyor. Fakat son 4 gündür, normalde çatal bıçakla kendi yediği yemeğini "yapamıyoruuum, bebek Maya'ya sen yediiir" diye yiyememeye, "memeden süt içicem" diye bana sarılıp başını göğsüme gömüp dudak şaplatmaya ve hatta tüm bunları uyku sırasında gecenin bir yarısı uyandığında da yapmaya başladı!

Dönemdir geçer diyorum ama ya havle.. Koca çocuğa yemeğini yedir, üstünü giydir, memeni koklayarak (!) uyut, ha tabii ki merdivenleri çıkmayı da unuttuğu(!) için devamlı kucağında taşı.. Ayh.

Endişelenmemi gerektiren durum değil; oyun amaçlı yaptığının farkındayım. Eğer yaptığı şeyleri hakikaten yapamamaya başlasaydı; mesela konuşmada gerilik, yürümede basamak çıkmada zorlanma, zihinsel anlamda daha önce yapabildiklerini yapamama gibi durumlar olsaydı, özellikle 3 yaş civarı kendini belli eden "otizm spektrum bozuklukları"ndan endişelenir hemen doktora koşardım. Ama sıpa oyun yapıyor.. Ben de sakince oturup geçmesini bekliyor, oyuna dahil olup "aman da aman, Maya şimdi minik bebek mi olmuş, o zaman bu akşam erken yatması lazım çünkü bebekler çooook uzun uyumalı ki büyüsünler" türü taktiklerle kendime alan kazanmaya çalışıyorum :) Bu dönemde "aman da bebek mi oldun ne güzel ne şirin" demek, dönemi sadece uzatıyor, onun yerine "evet şimdi bebek olma oyunu oynuyoruz, hah şimdi Maya büyüdü, küçük bir kız oldu, ooo Maya daha da büyüdü kocaman bir kız oldu, saçları uzadı, okula gitmeye başladı, hatta resim bile yapabliyor, hadi resim yapalım şimdi" gibi ufak ufak yönlendirmelerle bu dönemi de atlatmasına çalışıyorum. Bazen de Maya "kocaman" anne oluyor tabii, "Maya'nın memeleri kocamaaaan" diyip sıraya dizdiği bebeklere tek tek göğsünü gere gere sütünü ikram ediyor :D Gel de gülme..

The breakwomb çok sevdiğim bir grup, gerçekten çok gerçekçi gözlemleri var. Bu alttaki videoyu bizim kızlarla buluştuğumuzda resmen birebir yaşıyoruz, kendimi gördüm ve gülerken bir yandan da "ay valla bunu da yapıyorum, ay bunu yapmayayım hakikaten çok fena" dediğim oldu. Özellikle gidiş sahnesi aynen biz: "hoşçakal deee, bırak onu yerineee" :) İliştiriyorum :)